Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων – Κ.Καρυωτάκης

Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου



Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων
Από θεούς κι ανθρώπους μισημένοι,
σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί,
μαραίνονται οι Βερλαίν· τους απομένει
πλούτος η ρίμα πλούσια και αργυρή.
Οι Ουγκό με «Τιμωρίες» την τρομερή
των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε.
Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι
Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι,
και αν οι Μπωντλαίρ εζήσανε νεκροί,
η Αθανασία τούς είναι χαρισμένη.
Κανένας όμως δεν ανιστορεί
και το έρεβος εσκέπασε βαρύ
τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε.
Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που’ ναι.
Του κόσμου η καταφρόνια τούς βαραίνει
κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι κι ωχροί,
στην τραγική απάτη τους δομένοι
πως κάπου πέρα η Δόξα καρτερεί,
παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή.
Μα ξέροντας πως όλοι τούς ξεχνούνε,
νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι
Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροί:
«Ποιος άδοξος ποιητής» θέλω να πούνε
«την έγραψε μιαν έτσι πενιχρή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι;»

3 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

Ωραιο...Αυτο το ποιημα εξετασαμε προσφατα στο πανεπιστημιο...

καλο μεσημερι!!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ είπε...

Καλημέρα Ειρήνη
σε ευχαριστώ για την επίσκεψή σου στο ιστολόγιο
ave

Vasilis Simeonidis είπε...

Νομίζω σου το ξανάγραψα

όλα αυτά που αλιεύεις δεξιά και αριστερά

θα γινόταν εξαιρετικό υλικό σε ένα ντιβιντί

Τέτοιο μεράκι που μιλά.