ΤΑ ΝΕΑ του Λυκείου: ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΤΣΑΡΟΣ 1920 -1998

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΤΣΑΡΟΣ 1920 -1998

Στίς 21/11/1998 πεθαίνει ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός σέ ηλικία 78ετών.

Γεννήθηκε στην Κυπαρισσία.

Το 1945 δημοσιεύει το πρώτο του ποίημα«Το Μπαρμπερίνικο Καράβι» στο περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα» του Δημήτρη Φωτιάδη.

Στήν παρέα του ήσαν Ποιητές και Λογοτέχνες σάν τούς:Παπαδίτσα, Δεπούντη, Γιώργο Γαβαλά, Νάνο Βαλαωρίτη, Κλείτο Κύρου, Λειβαδίτη και Αλέκο Αργυρίου.

Kάποια στιγμή προσλαμβάνεται στην Πολεμική Αεροπορία απ΄όπου και απολύεται λόγω τών φρονημάτων του.

Στην συνέχεια εκδίδει αθλητικό περιοδικό,παίζει κομπάρσος σε ελληνικές ταινίες και ταυτόχρονα γράφει Ποιήματα.

34 ετών γίνεται επώνυμος, με την έκδοση του βιβλίου-σταθμού «Κατά Σαδδουκαίων» (1953), με εξώφυλλο του Νίκου Κούνδουρου. Το μελοποιεί, σε μορφή καντάτας, ο κουμπάρος του (έχει βαφτίσει τον γιο του Στάθη) Μίκης Θεοδωράκης. Το «Οροπέδιο», που γράφτηκε το 1950, έχει μελοποιηθεί από τον Γιάννη Μαρκόπουλο επίσης.

Ποιητής Λοξίας,ιδιόρρυθμος συχνά παραληρητικός δεν χωρούσε σέ καλούπια.

Ο Μίκης τον βρήκε γύρο στο 1953 σέ ένα παγκάκι άστεγο και τον πήρε να τον φιλοξενήσει σε ένα σπίτι στο Χαλάνδρι.

Εκεί μελοποίησε ο Θεοδωράκης τό ΄Κατά Σαδδουκαίων΄.

Οταν παντρεύτηκε ο Μικης την Μυρτώ και γέννησε την Μαργαρίτα ο Κατσαρός τού έγραψε την ΄Μαργαρίτα -Μαγιοπούλα΄.

Ποιητής-Ζωγραφος-Μουσικός ,κάποια στιγμή εκδίδει έναν δίσκο 3Μ3Μ=6Μ στον οποίον αυτοσχεδιάζει Ποιήματα παίζοντας Ινδική Φόρμιγκα.

Για τον δίσκο αυτό δηλώνει:'«Αυτοσχεδίασα σ' αυτό το δίσκο την ποίησή μου, η οποία είναι πανκ... Πολλές φορές οι πανκ στις συγκεντρώσεις τους βάζουνε αυτά τα περίεργα τραγούδια».

Aριστερός πού δεν χωρούσε πουθενά αισθανόταν εξόριστος στην ιδια του την Χώρα.Φυσικά δεν χωρούσε σέ ΄γραφειοκρατίες΄και πορευτηκε μονος του.

Φιλοι του πέραν τού Μικη ,ο αείμνηστος Μιμης Δεσποτίδης καθώς και οι Μιχαλης και Λεωνίδας Κύρκος.

Μετά την απελευθερωση εργάστηκε σαν εκφωνητής τού Στρατιωτικού Ραδιοφώνου.Απολύθηκε απο την Χούντα.

Το 1981αποκαταστάθηκε και πήρε κάποιους βαθμούς στην Πολεμική Αεροπορία και έτσι κατόρθωσε να ζήσει σχετικά αξιοπρεπώς.

Εγραψε πάμπολλες συλλογές αλλά ποτέ δεν απέκτησε την μεγάλη φήμη..

Βασανίστηκε απο τά S.S.γιά πολλούς μήνες στις φυλακές Χατζηκώστα.

Τα ποιήματά του συχνά λογοκρίθηκαν ακόμα και από τούς ΄δικούς του΄.

Έργα του:

Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Μεσολόγγι", 1949, "Κατά Σαδδουκαίων", 1953, "Οροπέδιο", 1956, "Σύγγραμμα", 1975, "Πρόβα και ωδές", 1975, "Ενδύματα", 1977, "Αλφαβητάριο - ποιήματα Α-Ω", 1978, "Ονόματα", 1980, "3Μ+3Μ=6Μ", 1981, "4 μαζινό", 1982, "Μείον ωά", 1985, "Ο πατέρας του ποιητή", 1987, "Κορέκτ, φόβος του ποιητή", 1996, "Εννέα το επτά", 1997, τα δοκίμια "Πας-Λακίς Michelet", 1973, "Σύγχρονες μπροσούρες", 1977-78, "Αυτοκρατορική πραγματικότητα", 1995, "Το κράτος εργοδότης", 1996, και το μυθιστόρημα "Οι συλλέκται της Μονόχρα", 1980. Τα ποιήματά του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και μελοποιήθηκαν από τους Μ. Θεοδωράκη, Γ. Μαρκόπουλο και Α. Κουνάδη. Το "Κατά Σαδδουκαίων" παρουσιάστηκε μελοποιημένο από γερμανό συνθέτη στο "Κουήν Ελίζαμπεθ Χωλ", στο Σάουθ Μπανκ του Λονδίνου (ο αγγλικός τύπος τον παρέβαλε με τους ποιητές Μπρεχτ, Χο Τσι Μινχ και Παντίλα)