Ανάκριση με όλα τα μέσα

"Οταν τον είδα στο γραφείο ήταν φανερά κάτω από την επήρεια παραισθησιογόνων. Αυτό το καταθέτω σαν γιατρός, δεν έχω καμιά αμφιβολία. Ηταν σε μια φοβερή κατάσταση και δεν ήξερε τι έλεγε. Οταν έφυγε, είπα στον Θεοφιλογιαννάκο: Τι τον κάνατε και τον τρελάνατε;"

Το απόσπασμα αυτό είναι από την κατάθεση της Αμαλίας Φλέμινγκ στη δίκη των βασανιστών του ΕΑΤ-ΕΣΑ (11/8/75). Στη γνωστή αγωνίστρια οφείλουμε και μια πολύ σημαντική μαρτυρία για τη χρήση φαρμάκων κατά την ανάκριση από τους χουντικούς μηχανισμούς, αλλά και το ιατρικό προσωπικό που τους υπηρετούσε. Τα αποσπάσματα που ακολουθούν περιέχονται στο βιβλίο της "Προσωπική Κατάθεση" που πρωτοκυκλοφόρησε στη Βοστόνη το 1973.

"Χρησιμοποιήθηκαν επίσης παραισθησιογόνα", αναφέρει η Φλέμινγκ για την ανάκριση της Δημοκρατικής Αμυνας. "Ηταν η πρώτη φορά που άκουγα για χρήση παραισθησιογόνων σε ανακρίσεις", προσθέτει (σ. 111). Ως θύμα παραισθησιογόνων κατά την ανάκριση παρουσιάζει η Φλέμινγκ τον συγγραφέα και αγωνιστή της αντίστασης Ανδρέα Φραγκιά. Μιλά για ανάκριση με παραισθησιογόνα στο νοσοκομείο: "Ηταν σαν να 'χαμέ μπροστά μας τη σκιά του άλλοτε ανθρώπου. Μου είπαν αργότερα πως όταν αναφέρουν στον Φραγκιά πράγματα που υποτίθεται πως είπε και υπέγραψε, δεν θυμάται τίποτα. Μα τι του κάναν οι κακούργοι στο στρατιωτικό νοσοκομείο; Παραισθησιογόνα του δώσανε ή του κάνανε ναρκανάλυση, ως τα όρια της ανθρώπινης αντοχής; Από την έκφρασή μου θα είδαν ότι ήξερα αρκετά για το μαρτύριό του. Μα οτιδήποτε και να είπε για μένα ή για άλλους, ο Φραγκιάς παραμένει ήρωας που τίποτα δεν μπορεί να μειώσει" (σ. 152).
ΠΗΓΗ: iospress.gr